Z piekla Rogiem (8):

Wiersze te maja date sprzed okolo 3-4 lat, prosze o wyrozumialosc ;)

ZMIERZCH

Od początku widziałem cię
nierzeczywistą
właśnie dlatego świat
taki jak mój
nie miał prawa
do tego samego Słońca
co twoja twarz
rozbiłem się na miliony
bo nie potrafiłem cię kochać
jednym sercem
bo i tego wciąż mało

kłamali -
Ziemia ma kształt twoich warg
i jeśli nie danym błądzić
gdy upłyną dni -
takie samo piekło u Boga

pozwól
trwać u swego boku
u swych stóp
pod stopami gdy zimno doskwiera

pozwól
stać się kanibalem
na uwięzi twego ciała



ALICJA

Do zdjęć
podobnie jak
do własnego odbicia
pozuje się

dlatego świat
oglądany w lustrze
wydaje się doskonalszy

czasami mam ochotę
stanąć po jego drugiej stronie
tak by nie widzieć
własnego bólu

ponieważ nic
nie jest doskonałe
za dużo uczuć
przesypuje się z oczu

każda próba jałową –
to zwierciadło
nigdy nie kłamie

mam
dwadzieścia dziewięć lat
uciekłam
z krainy czarów



KALEJDOSKOP

Być może zasnąłem
i obudziłem się
w zupełnie innym świecie
być może od dawna
byłem martwy

a jeśli to kroki
nadają mi obcy odcień
prowadzą przez kalejdoskop –
horyzontu tu nie braknie

tylko ptaki budują domy
na tym pustkowiu
nazw obcych
i tylko ja taki sam

być może zasnąłem
i obudziłem się
w zupełnie innym świecie
być może od dawna
zasypiałem i budziłem się martwy



INTRO

Podłe życie nie wytycza ścieżek,
znaczy tylko podkład dla mych wierzeń.
Swoje kilka chwil chcę dobrze ująć,
kiedy słów braknie, by się nie bojąc,
stanąć przed sobą, paść na kolana,
wiedzieć, że nie muszę zgrywać chama.
Kroplę nad "i" postawić krzycząc sen,
by nie powrócił, kiedy złapię tlen...
Zwinąć skrzydła kiedy jeszcze wcześnie,
by marzenie, które w końcu pryśnie
przygnieść powietrzem na te kilka chwil,
wykrzyczeć, że nie mam już więcej sił...
Uciekałem długo przed odwagą,
nie wiedziałem, przed czym oczy strzegą.
By je zamknąć potrzeba tylko chcieć,
kiedy strach ogarnia, nie trzeba biec...
Droga prosta, minut kilka, by być...
Zakręt kusi.. Nieznane dotąd licz
myśli o potędze mych słów, Tobie
ślę. Wystarczy pusta wizja kobiet,
krzyk za oknem, kiedy rosną w płacz
jak wierzby... Nie mogę dłużej tak stać...
Może jutro wrócę tam, gdzie mój dom...