PAUL ELUARD - NIE MOZNA MNIE ZNAC
Nie można mnie znać
Lepiej niż ty mnie znasz
Twoje oczy w których usypiamy
Oboje
Dały moim światłom mężczyzny
Los lepszy niż nocom świata
Twoje oczy w których odbywam podróże
Dały eposowi dróg
Kierunek oderwany od ziemi
W twoich oczach ci którzy nam odkrywają
Naszą nieskończoną samotność
Nie są już tymi za kogo się mieli
Nie można mnie znać
Lepiej niż ty mnie znasz
PAUL ELUARD - PIERSCIEN SPOKOJU
Przekroczyłem bramy zimna
Bramy goryczy przekroczyłem
By ucałować twe usta
Miasto znikło jest nasz pokój
Gdzie przypływ zła niedorzeczny
Zostawia kojącą pianę
Tylko ty pierścień spokoju
Przypominasz mi na nowo
Czym jest człowiek gdy nie widzę
W nikim swoich bliźnich
PAUL ELUARD - PODROZ CISZ
Podróż cisz
Od moich dłoni ku twoim oczom
I we włosach twoich
Gdzie dziewczęta z łoziny
Opierają się plecami o słońce
Poruszają wargami
I pozwalają czterolistnemu cieniowi
Zająć swe serce ciepłe od snu
PAUL ELUARD - PRZEZ NOWA NOC
Kobieto z którą żyłem
Kobieto z którą żyję
Kobieto z którą będę żył
Powinnaś mieć czerwony płaszcz
Czerwone rękawiczki czerwoną maskę
Czarne pończochy
Racje dowody
Aby cię widzieć nagą
Czysta nagości o strojny stroju
Piersi o moje serce
PAUL ELUARD - SERENADA
U brzegów rzeki ciemnej
noc oto kąpać się będzie,
a w dwojgu piersi Lolity
umierają z miłości gałęzie.
Umierają z miłości gałęzie.
Już na marcowych mostach
noc zaśpiewała nago.
Lolita obmywa ciało
nardem i wodą słonawą.
Umierają z miłości gałęzie.
Noc anyżowa i srebrna
rozwidnia dachy i ściany.
Srebro strumieni i luster.
Twych białych bioder anyż.
Umierają z miłości gałęzie
No comments:
Post a Comment